Українська
Droga Fryderyka II do potęgi Prus
Fryderyk II zapisał się bardzo negatywnie w polskiej historii. Jego celem było zajęcie polskich ziem. Wykorzystywał słabość naszego kraju – Polski. Znany jest z fałszerstwa na masową skalę polskiej monety, co bardzo negatywnie wpływało na gospodarkę Polski. Było to możliwe, gdyż w trakcie wojny siedmioletniej przejął w Saksonii polskie oryginalne stemple mennicze. Rzeczpospolita nie mogła się przeciwstawić Fryderykowi II, gdyż nie miała ani armii, ani służb celnych. W rezultacie granica państwa nie była pilnowana. Dlatego władcy Prus udało się wyciągnąć z Rzeczpospolitej ogromną sumę około 25 milionów talarów. Dla polskiej gospodarki był to ogromny cios. Jednak Fryderyk II jest przykładem władcy, który uczynił z Prus potęgę na skalę europejską. Do momentu objęcia władzy przez Fryderyka II, Królestwo Prus było państwem porównywalnym do innych państw Rzeszy. Fryderyk II zdawał sobie sprawę, że nie będzie w stanie uczynić z Prus potęgi w oparciu o dotychczasowe terytorium państwa. Państwo pruskie nie miało bogatego w minerały terytorium, które mogło stać się podstawą potęgi przemysłowej. Uprzemysłowione były tylko enklawy – niewielka część Brandenburgii, głównie okręg berliński i Szczecin. W XVIII stuleciu podstawą potęgi europejskich mocarstw, był przemysł ciężki. Dlatego postanowił zdobyć bogaty w minerały Śląsk, należący do Habsburgów. Śląsk stał się podstawą pruskiej potęgi. Fryderyk II zbudował na Śląsku ośrodek przemysłu ciężkiego podporządkowanego państwu. Pozwoliło to na ogromny wzrost dochodów i uczyniło z Prus europejską potęgę. W 1785 r. Górny Śląsk wytwarzał łącznie 60 % produkcji przemysłowej i generował 56 % obrotów handlowych państwa.
Reformy gospodarcze Fryderyka II
Fryderyk II postawił na rozwój własnej bankowości („Königliche Giro-und Lehnbanco” przekształcony następnie w „Prußen einen Staatsbank”), uzależniając się od zagranicznych centrów bankowych (londyńskie City, Amsterdam, Hamburg). Uszczelnił system podatkowy i zwiększył wpływy z podatków pośrednich. Wprowadzał monopole. Zbudował system szkolnictwa technicznego, kształcącego przyszłe kadry (berlińska Bergakademie). Rozwinął system kredytowy. Postawił na rozwój dróg. W rezultacie państwo pruskie miało najlepiej rozwinięte drogi w Europie po Francji. Prowadził intensywną akcję kolonizacyjną. Przeobraził rolnictwo. Zainicjował hodowle nowoczesnych odmian bydła: mlecznego i mięsnego. Zwiększył populacji owiec – odmiany merynosów, co pozwoliło na rozwój przemysłu wełnianego w Prusach. Popierał produkcję wina – to właśnie za jego czasów w Prusach nastąpił intensywny rozwój winnic. Zainicjował w Prusach uprawę kartofli. Dlatego został nazwany królem kartoflanym.
Bilans rządów Fryderyka II
Fryderyk II przeobraził Królestwo Prus. Prusy stały się w pełni samodzielnym państwem, z własnym zapleczem przemysłowym, bankiem i kadrami. Zintegrował prowincje. Jednocześnie uczynił z Prus potęgę militarną z ogromną 200–tysięczną armią i dobrze zorganizowaną infrastrukturą wojskową. Dzięki Fryderykowi II Prusy stały się potęgą na skalę światową, jednocząc całe Niemcy i przekształcając się w leadera światowej gospodarki. W 1913 r. zajmowały drugie miejsce po USA.
