Lanzarote – wyspa wulkanicznych krajobrazów

Lanzarote – to wyspa z wysp Kanaryjskich, od której warto zacząć swoją podroż po tym archipelagu. Klimat Lanzarote jest łagodny, a oryginalne krajobrazy, malownicze zatoczki i wybrzeża tworzą niezapomnianą atmosferę wyciszenia. Lanzarote jest znakomitym wyborem o każdej porze roku, gdyż amplituda temperatury pomiędzy zimą, a latem to 6 °C. Zimą temperatura na Lanzarote wynosi średnio 18°C, a latem dochodzi do 24°C.

Wyspa jest czwartą, pod względem wielkości z archipelagu Wysp Kanaryjskich, leżącą na Oceanie Atlantyckim. Położona nieopodal północno–zachodnich wybrzeży Afryki, jest najbardziej wysuniętą na północ i wschód wyspą archipelagu. Archipelag wyspy Kanaryjskie zaliczany jest do Makronezji.

Lanzarote – jest wyspą należącą do Hiszpanii. Została odkryta w 1312 r. Lanzarote nazywana jest Wyspą Wulkanów. Ma wulkaniczne pochodzenie. Jej  powierzchnia została w znacznym stopniu utworzona przez lawę. Na wyspie znajduje się cały czas ponad 100 wulkanów, z których cześć nadal jest czynna. Lanzarot przyciąga bogactwem wulkanicznych krajobrazów i jest to jej duży turystyczny atut.

Na wyspie przeważają tradycje europejskie. Jest to wyspa artystów. Na każdym kroku, widać nowoczesne rzeźby, liczne, w tym egzotyczne muzea.

Dla mieszkańców Lanzarote głównym źródłem dochodów stała się turystyka i przemysł winiarski. Wzdłuż wybrzeża wyspy i w wielu miasteczkach wyspy wybudowano nowoczesne hotele, bądź też klimatyczne pensjonaty. Dużo jest restauracji, serwujących świeże ryby, owoce morza i miejscowe wino. Są liczne kawiarenki, bistro serwujące ciasta, lody, kawy, słodycze.

W tawernach nad brzegiem morza można odpocząć, zrelaksować się, posmakować tradycyjnych hiszpańskich potraw. Wieczorami, niezależnie od pory roku restauracje nad wodą mają pełne obłożenie. Niektóre z nich mają stałą miejscową klientelę. W tych, gdzie dominują miejscowi, w menu są najświeższe i najsmaczniejsze ryby.

Lanzarote nazywana jest Wyspą Wulkanów. Jest to związane z tym, że wyspa jest pochodzenia wulkanicznego. Jej powierzchnia została w znacznym stopniu utworzona przez lawę. Znajduje się na niej około 100 wulkanów, w tym wiele z nich, to tzw. śpiące wulkany. W 1730 r. na Lanzarot miał miejsce wybuch wulkanu, który zmienił oblicze wyspy. Uruchomił on serię erupcji wulkanów, która trwała przez następne sześć lat. Były to erupcję naziemne i podziemne. W wyniku tego wieloletniego wydarzenia pola uprawne pokryły się popiołem, a krajobraz całej wyspy na zawsze uległ zmianie. Ostatnia erupcja wulkanu miała miejsce w 1824 r.

Dzięki powulkanicznej lawie, dziś Lanzarot przyciąga bogactwem wulkanicznych krajobrazów i jest to jej duży turystyczny atut. Powierzchnia wyspy słynna jest z niezwyklej palety kolorów. Strome klify w odcieniach ciemnego brązu i kawy kontrastują z błękitem krystalicznie czystych i przezroczystych fal Atlantyku. Ze względu na specyficzny skład gleby i niskie opady, na wyspie brak jest lasów. Na wyspie rośną obficie kaktusy i inne rośliny pustynne, palmy. Mieszkańcy uprawiają winnice i agawy, z których powstają kosmetyki i trunki z dodatkiem alkoholu. Na wyspie mieszka niewielka liczba zwierząt, natomiast w górach i skałach żyje ogrom gatunków przeróżnych ptaków.

Wulkaniczne, piękne krajobrazy to Las Montañas del Fuego (Góry Ognia), czyli Park Timanfaya, miejsce które zostało stworzone przez naturę. Dziś Parque Nacional de Timanfaya znajduje się pod ścisłą ochronę. Niestety nie ma możliwości zwiedzenie tego miejsca samodzielnie. Wszystko jest skomercjalizowane. Zwiedzanie parku jest możliwe za pośrednictwem autokaru przewożącego turystów. Nie ma szans, na zatrzymanie się w ciekawych miejscach, na poczucie klimatu wyspy. Zwiedzanie parku Timanfaya jest ustawione przez władze wyspy w rytmie pieniądza zostawianego przez turystów, którzy godzą się na stłoczenie w autobusach i podeptanie indywidualizmu w turystyce.

Miasto Arrecife – stolica Lanzarote położona jest na południowym wybrzeżu wyspy. W pobliżu znajduję się port lotniczy Arrecife. Na wschodniej części wybrzeża mieści się port „Puerto de Naos”, z którego wypływają statki, liniowcy, promy i jachty.

W lutym na wyspie rozpoczyna się sezon karnawałowy, w którym uczestniczą wszyscy mieszkańcy miasta i turyści. W stolicy Arrecife kolumny muzyków, bębniarzy, zespoły przebrane za piratów, rycerzy, ubranych w średniowieczne i futurystyczne zbroje techno zawłaszczają ulice miast prezentując swoje umiejętności. Z centrum miasta ciągną na nabrzeża, a tam wszystko toczy się dalej z koncertami, rozrywkami i tańcami. Wygrywa najlepszy zespół.

 Największe plaże znajdują się na południowym wybrzeżu wyspy – Playa Blanca, Playa Quemada, Playa Honda, Playa del Cablei i inne. Plaże oferują malownicze panoramy bezkresnego Atlantyku.

Jedno z najstarszych miast – Teguise, położone jest w środku wyspy. W mieście wszystkie budynki zachowują orientalny styl architektoniczny, są białe z drobnymi zdobieniami i plamami kolorowych drzwi i okien. W centrum miasta – znajduje się zabytkowy kościół i kilka muzeów. Po południu w mieście zwykle panuje cisza. W niej można się zatopić i poczuć moc piękna i siłę natury. W tej urokliwej ciszy Teguise można zakochać się, wpatrując w błękit nieba, aż po czeluść bytu.

Jednym z najwyższych klifów Lanzarote jest szczyt Mirador El Rio, który znajduje się w północnej części wyspy na klifie o wysokości 475 m. Rozciąga się z niego wspaniały widok na sąsiednią małą zamieszkaną wyspę La Graciosa i inne mniejsze niezamieszkane Wyspy Kanaryjskie. W pochmurną pogodę malownicze krajobrazy z klifu są prawie niewidoczne, ale w słoneczny dzień, piękno magmowych gór pokrytych pustynną roślinnością, piaszczystego wybrzeża, błękitnych i zielonkawo–turkusowych zatok i jezior, niebiesko–białych fal sztormowego oceanu zachwyca i poraża.

Można dojść do szczytu na piechotę i jest to niesamowite uczucie. Wokół pełno kaktusów, powulkanicznych skał, morze kamieni i dzikiej roślinności.

Lanzarote jest nazywana wyspą krajobrazów księżycowych lub marsjańskich, wyspą ziejącą ogniem gór i uśpionych wulkanów. W XVIII i XIX wieku na wyspie, miały miejsce długie erupcję wulkanów, w wyniku których gleba wyspy jest przepełniona zamarzniętą lawą i nie nadaje się do uprawy. W wyniku tych kataklizmów krajobrazy wyspy nabrały niezwykłych, atrakcyjnych, uznawanych za nieziemskich kolorów. W połączeniu z pięknem morskich fal tworzą niezwykle malownicze i niezapomniane obrazy, które przyciągają niczym magnez.